سربازي اجباري

هفته پيش برادرم رفت به سربازي.اين سربازي هم تو مملكت ما بساطيه ها البته زياد جاش بد نيست قزوينه به دليل دلتنگيهاي مادر، رفتيم ملاقاتش J ما ساعت 12 رسيديم جايي بود نزديك قزوين تو جاده تابلوي پادگان را بعد از كمي پرس وجو پيدا كرديم يك راه خاكي بود رفتيم تو. يك سرباز بيچاره دم نگهباني بيحال مشغول خواندن كتاب، گفت بفرماييد ما هم رفتيم ، جاده آسفالت شد يك كم سربالايي شد. تابلوي پاركينگ ملاقات كنندگان را ديديم رفتيم جلو پارك كرديم ،تعدادي سرباز مشغول بيل زدن باغچه وجابه جا كردن خاكها با فرقون بودند پدرم رفت و گفت كه برادرم را صدا كنند آنها هم گفتند ساعت نهار ونماز است بعدش مياد منتظر مانديم هوا هم بسيار گرم بود. يك وانت آمد و سربازهاي باغبان رو مثل گوسفند ريخت تو وانت وبرد بالاخره بعد از 5/1 ساعت آمد. ميگفت لطفا ديگه نياييد چون من از محل خوابگاه تا اينجا بايد 5/1 ساعت پياده را بيام تا برسم. ميگفت :همه چيز اينجا خوبه به غير از اينكه تلفن نداره. پاهام تاول زده به خاطر پوتينهاي كوفتي . صورتش هم سوخته بود حسابي حتي گوشهاش هم تاول زده بود توي آفتاب. ميگفت حتي اجازه نميدن كه كرو بزنيم به سوختگيهامون بيچاره دلم براش سوخت خلاصه نيم ساعتي بود ورفت تا بعد از 5/1 ساعت پياده روي در گرماي 2 بعد از ظهر تير ماه به مقصدش برسد