امروز من خيلي احساس بدي دارم. ازدست بعضي آدمها نميدونم بايد توي اين دنيا چه كار كرد؟
بعضي از افراد به خودشان اجازه مي دهند كه هر كاري كه دوست دارند بكنندو به خصوصيترين مسائل زنگي آدم كار داشته باشند
واقعا حق تعرض آدمها تا چه حدي است؟ كسي ميدونه؟
من هيچ وقت قصد اذيت كردن يا فريب دادن كسي را نداشتم و ندارم ولي نميدونم چرا هميشه بايد اتفاقاتي بيافتد كه باعث آزارو اذيت من بشه. ولي واقعا چرا؟
شايد من بايد خودم كاري بكنم كه اذيت نشم چون آدمها كه نميگذارند.
ميدونيد بعضي از كارهايي كه ما در ايران انجام ميديم اگر همان كارها را در خارج از ايران انجام بدهيم مجازات ميشيم ؟!ولي متاسفانه اينجا كسي كاري به كارمون نداره
وچه خوبه كه همه جاي دنيا قانونهاي عادلانه و يكساني داشته باشند، تا هر كسي اجازه انجام هر كاري را به خودش ندهد
فكر كنم خيلي سربسته حرف زدم نه؟
5 comments:
آری راست می گوئی.
من با تو همدردم.
نمیدونم چرا تو ایران بعضیها به خودشون اجازه میدهند هر کاری که دلشون می خواهد انجام بدهند:
راحت دروغ بگویند!
راحت حوسرانی کنند!
راحت مردم را بازیچه دست خود قرار دهند!
هر گناهی را برای خود مجاز وبرای دیگران مستوجب مجازات بدانند!
فقط به فکر تامین خوشی وراحتی خویش باشند!
دوست ندارند کسی بر خلاف میلشان عمل کند ولی خودشان هر جور که بخواهند عمل می کنند!
آری، واقعا درست میگویی. اینجا هیچ قانونی وجود ندارد. هیچ عدالتی وجود ندارد.
ای کاش مردم به خود بیایند!!!
موقع انتخاب دوست ، بايد دقت بيشتری کرد ، گاهی وقتها صميمی ترين دوستهای ما ، بدترين ضربه را به ما ميزنند ،چون چِيزهای زيادی راجع به ما می دونند.شايد ما نتونيم مردم و جامعه را اصلاح کنيم ، پس بايد از خودمون شروع کنيم و برای بعضی از روابط حد مشخصی داشته باشيم.فکرش نکن ، روزهای خوب زندگی از راه ميرسند!
Super color scheme, I like it! Keep up the good work. Thanks for sharing this wonderful site with us.
»
Interesting website with a lot of resources and detailed explanations.
»
Interesting site. Useful information. Bookmarked.
»
Post a Comment