شوك

الان انقدر ناراحتم كه نگو و نپرس.بعضي وقتها اتفاقات غير منتظره اي برامون ميوفته كه نميشه جلوش را گرفت و به آدم شوك ميده. ديروز صبح مامانم به موبايلم زنگ زد و گفت: "ما بيمارستانيم ..."و قطع شد.دلم شور افتاد و هزار راه رفت. به خانه زنگ ميزدم كسي بر نميداشت،خانه مامان بزرگم، موبايلش و موبايل بابام زنگ زدم كسي برنميداشت ديگه داشتم كلافه ميشدم به موبايل برادرم زنگ زدم بالاخره يكي گوشيشو برداشت.اون هم چه برداشتني گوشي برنداشته گفت ما بيمارستانيم بابا خورده زمين پاش شكسته داغون شده !!!!!! خلاصه بالاخره موفق شدم با مامانم صحبت كنم.فهميدم كه بله به طرز كاملا مسخره اي داشته از وسط خيابان رد ميشده كه پاش پيچ ميخوره و با وزنش ميوفته روي هبكلش و ساق پاش از سه جا شكسته. عملش كرده بودند و پلاتين گذاشتن توي پاش به همراه 13 تا پيچ. عصر كه رفتم پيشش بغضم گرفته بود باورم نميشد كه به چه سادگي چنين اتفاقي افتاده. شب كه رفته بودم خانه تنهابودم با خودم فكر ميكردم كه ما آدما واقعا به مو بنديم هيچ تضميني براي يك دقيقه ديگه وجود نداره.