سفر همیشه خوبه چه کوتاهش چه بلندش.آخر هفته تصمیم گرفتیم با دوستامون بریم شمال.وسایلمون را بستیم گذاشتیم توی ماشین و رفتیم سر کار تا بعد از کار یکسره بریم.ساعت 3 راه افتادیم هوای خیلی ملسی بود توی راه که همش رعد و برق میزد و نم بارونی بود از جاده هراز رفتیم تا 15 کیلومتری آمل خیلی خوب بود راحت رفتیم ولی نزدیکیهای آمل یکهو راه بند آمد و دلتون نخواد 1 ساعتی ماشین را خاموش کردیم و ایستادیم.هر یه ربع ماشین و استارت میزدیم و 10 قدم میرفتیم جلو.بعد از یک ساعت راه باز شد آخرش هم نفهمیدیم چی شده بود ولی فکر کنم کوه ریزش کرده بود.خلاصش که بالاخره رسیدیم و از با هم بودن لذت بردیم.برام جالب بود که توی آبان قشنگ آفتابش داغ بود و ما با آستین کوتاه میرفتیم ساحل.همراهمون دو تا بچه ناز بودند یکی 5/1 ساله یکی
هم 5 ماهه که باهاشون کلی حال کردیم.چه دنیایی دارن این بچه ها
