عذاب وجدان

الان يكي از عمو هام كه از فنگ اومده بهم زنگ زد بعد از احوالپرسي گفت :نهار از خانه مياري يا از بيرون ميگيري؟

گفتم: از خانه ميارم

بعد گفت: اگه يكي بخواهد نهار دعوتت كنه بيرون چي؟

منم گفتم: خوب روز قبلش بهم ميگه من نهار نميارم بعد باهاش ميرم بيرون

گفت: يعني آدمش فرق نميكنه؟

گفتم: چرا معلومه كه فرق ميكنه حالا تا كي باشه

گفت: من نزديك شركتتم ميخواهم برم ديزي سرا (خيابان كلانتري) گفتم با هم بريم.البته ناگفته نمونه كه من اونجارو خيلي دوست دارم منم گفتم:شرمنده من صبح توي ترافيك موندم دير امدم سر كار نميتونم مرخصي بگيرم چون ساعت نهارمون هم نيم ساعت بيشتر نيست

گفت:باشه عزيزم ايشالله يك بار ديگه.خداحافظ

بعد از اينكه مكالمه تمام شد يك عذاب وجداني گرفتم كه نگو يعني همين الان.واقعا بعضي وقتها نه گفتن چقدر سخته